Yesterday...

...znaczy wczoraj.

Pan M. zatelefonował do pani M. (wówczas będącej jeszcze w pracy):

- Umów się ze mną.

- Dobra. Gdzie?

- W Bajce?

- O.K. O której?

- No, gdy dojedziemy, jakoś tak.

- To cześć, do zobaczenia.

Po dwóch godzinach na Placu Zamkowym, rozmowa z rykszarzem.

- Kochany, zawozisz nas do Michała za dziesięć złotych. Albo nie masz kursu. Wybór należy do ciebie.

Po dwóch kolejnych, po beherovce, kawach, piwach i ch... wie czym...

Państwo M. wchodzą do Czarnej Perły. Bilety kupują.

- Kto dziś gra?

- Roczeń. Ten od szant.

- Aha, to O.K.

Następne cztery godziny pękły.

Idziemy do Harlemu.

- Dokumenty proszę...

Tu Qilia niemal umarła ze śmiechu...

Kolejne dwie godziny pod znakiem hip-hopu. Fajnie było. Pani M. spytała menedżera, czemu sprawdzają dowody, a wpuszczają bez problemu ludzi z nożami. Oburzył się i zdziwił. Pani M. odgięła była połę kurtki i pokazała z czym wpuszczają. Już się nie oburzał, ale zdziwiony był bardziej...

Ale państwu M. ciągle mało było jeszcze... Padło na Vanilla Ice... :) Już nie pamiętają, co pili, ale na końcu, jak po haszu, dziki głód im się odezwał i wzięli po hot-dogu. Po czym wsiedli wreszcie do taksówki, kupili pół litra, wrócili do domu; w końcu przestali męczyć to miasto :)

Wiesz, Kamil. Z Tobą tak można. Jak to dobrze, że można :) Dziękuję za wczoraj. Bawiłam się zajeprzewspaniale :)